Nihayet özlemle beklenen prensesimize kavuştuk. Son 25 gündürde adeta kölesi gibi 7/24 saat emrine amadeyiz. Kaka ve meme arasında geçen rüya gibi günler yaşamaktayım. Yetememe duygusu her an ensenizde. Yok sütüm gelmeyecek, yok kesilecek, yok niye ağlıyor diye diye ömründen ömür gitti :) Dediklerine göre ilk 1 ay son derece ağır geçermiş. Kesinlikle DOĞRU !
En iyisi hikayeme baştan başlayayım. 23 Ekim Cuma sabahı cümbür cemaat Amerikan Hastanesine geldik. Odamıza yerleştik. Gayet cool tavırlarla sezeryende neymiş ayol havalarındayım. Saatler geçtikçe heyecan artıyor. Ne zaman ki doktorumu görüyorum sırtımdan aşağı hafif bir korku sızısı iniyor. Tahlillerimin sonucu iyi geliyor ve bendeniz ameliyathaneye gidecek yatağa geçiriliyorum.
O gidiş esnasında ailenin tüm fertleriyle feci duygusal anlar yaşanıyor. Gözlerden yaş gelmemesi çok zor. Genel anestezi olduğundan klasikleşmiş Türk usulü 'hakkınızı helal edin' bakışları havalarda uçuyor. Ve aşağıya iniyoruz. Yemin ederim sanırsınız ki Grey's Anatomy dizisinin setindesiniz. O ne kalabalık bir ameliyathanedir Allahım. Her odanın önünde önlüklerini giymiş cerrahlar kesecekleri kurbanlarını bekliyor. Ben diyim 30 kişi siz deyin 50 kişi var neredeyse. Demek ki cuma sabahları hastanenin en yoğun günü. Bendenizi alıyorlar bekleme yerine. Çünkü Onkim ekibi gecikiyor dolayısıyla sezeryenede başlanamıyor. Siz siz olun şayet kordon bağı anlaşması yapacak olanlar varsa mutlaka verdikleri acil kiti yanlarına alsınlar. Şayet biz almış olsaydık gecikme yaşanmayacak ve sinirler gerilmeyecekti. Neyse, ameliyathane alındım. Doğum olduğu için sıcacık içi su dolu bir yatağa yatırıyorlar. O an yaşadığım tek sıkıntı o göbekle yatağa bacaklarımı dümdüz uzatmak oldu. Doğum fotoğrafçımız sevgili Çiseren'i kapının önünde görmek heyecanımı biraz olsun dindirdi. Doktorum Erhan Cankat her zamanki muzip tavırlarıyla odaya girdi ve film orada koptu.
Gözlerimi açtım. Hafif bir ağrı. Merak ve endişe. Acaba herşey yolundamı. Yukarı odama çıkardıklarında kulağımda hala kim olduğunu bilmediğim bir ses : ' Çoookk güzel ve çok aç !' O an bozuk plak gibi 'bebeğim aç hemen doyurayım' moduna geçtim bile :) Genel anestezi feci bişi arkadaşlar. Beynim birçok şeyi hatırlamak için ne kadar uğraşırsa uğraşsın nafile. En acısı yavrumla ilk tanışma anımızı hatırlamıyor olmam. Resimlerde görmek yetmiyor ne yazık ki. İllaki hatırlayacam ama şu ana kadar bu konuda başarısızım. Bunun yanısıra o kadar çok hatırlamadığım şeyler varki hayretler içerisindeyim. Mesela çok yakın bir dostumuz eşiyle ziyaret etmiş ve kocamın dediğine göre uzun uzun sohbet etmişim. Şu an bir saniyesini bile hatırlamıyorum. Sevgili Iconjane hastaneden aradı. Ancak günler sonra konuşmalarımızı hatırladım. Bunun gibi bir sürü sinir bozucu kopukluklar var.
Gelelim işin 'acı varmı acı' kısmına. Tüm hamiş arkadaşlarıma gönül rahatlığıyla söyliyebilirim. Sezeryenden sakın korkmayın ! Evet bir ameliyattır, kesiliyorsunuz ama inanın sonrasında hiçbir acı duymuyorsunuz. Ben aynı günün akşamı ayağa kalktım. Cümle alem beklenen gazımda hemen çıkıverdi. Kısacası normal hayata hemen dönüverdim. Üstelik kesik bikini bölgesinde olduğu için hiçde rahatsız edici değil. Ve artık kesimi o kadar estetik yapıyorlarki gözle görülmesi bile zor. Düşünün ki pansuman bile yapılmadı. O yüzden içiniz rahat olsun. Gönül normal doğum isterdi ama olmayacaksada medeniyetten yararlanmanın hiçbir sakıncası yok :)
Cumadan pazartesiye kadar hastanede kaldık. Geceleri isterseniz bebeğinizle kalabiliyorsunuz. Bazı hastanelerin bu konuda sıkı kuralları oluyormuş ama Amerikan hastanesi gayet iyi. Bebekle aile arasındaki ilişkiyi geciktirmeden yaşatmak istemeleri gayet hoş.
Ve artık evimizdeyiz. Eşimle doğum öncesi bebeğimize kendimizin bakacağı konusunda anlaşmıştık. Öyle aile fertleri ya da akrabalardan dostlardan yardım almayacaktık. Alt tarafı bebek yahu ? Neresi zor olabilir ki ? Eğer sizde böyle düşünenelerdenseniz tescilli salaklardansınız!! Gecenin sonunda eşim 20 dakika uyku bendeniz ise hatırlamadığım 1 saat uykuyla 20 raundluk maçtan çıkmış gibiydik. Gündüz vakit kaybetmeden profesyonel yardım için şirketlere başvurduk ve en sonunda bir yeni doğan hemşiresi ile anlaştık. Sadece geceleri gelerek en azından sütüm için gerekli uykuyu almama yardımcı oluyor. Bu sistem en azından 40 günlük olana kadar devam edecek. Bu zaman zarfında hem gerekli güveni kazanıyorum hemde tecrübe ediniyorum.
Gelelim kızıma. Minik Ayça'm evimize güneş gibi doğdu. Evin kokusu, havası herşeyi değişiverdi. Artık bebek kakası kokusu olağan parfümlerimizden. Kapı ve telefon zilleri en rahatsız eden sesler. Bir süre duyacağınız en güzel ses mama sonrası bebeğinizin çıkaracağı pırt sesi. Cep telefonlarının yerine bebek telsizleri aldı. Fırsat bulursanız duşunuzu alıp en fazla 2 saat uyuyabilirsiniz. Yemek yemeği unutabilirsiniz. Artık steril makineleri ve ek gıdalar konusunda bir prosunuz.
Zahmeti ne olursa olsun bu cimcimeler öyle bir güce sahiplerki bir bakışlarıyla size dünyayı sırtlayacak güç verebilir, bir ağlayışlarıyla dağı bile devirebilirler.
Bu yazım tüm hamiş ve hamiş adaylarına adanmıştır..Allah yardımcın(m)ız olsun :))
Bu süre zarfında güzel temennilerde bulunan tüm dostlarımada ayrıca teşekkürler.
PS : Süt verenler için minik bir tüyo. Bende işe yaradı belki sizdede yarar. Poşet Rezene çayından günde en az 10 adet için. Özellikle süt verdikten sonra sıcak sıcak içmeniz çok işe yarayacaktır. Ayrıca Nurse Harvey's bitkisel şuruptan her öğün sonrası 2 yemek kaşığı içmenizde işe yarayacaktır.
En iyisi hikayeme baştan başlayayım. 23 Ekim Cuma sabahı cümbür cemaat Amerikan Hastanesine geldik. Odamıza yerleştik. Gayet cool tavırlarla sezeryende neymiş ayol havalarındayım. Saatler geçtikçe heyecan artıyor. Ne zaman ki doktorumu görüyorum sırtımdan aşağı hafif bir korku sızısı iniyor. Tahlillerimin sonucu iyi geliyor ve bendeniz ameliyathaneye gidecek yatağa geçiriliyorum.
O gidiş esnasında ailenin tüm fertleriyle feci duygusal anlar yaşanıyor. Gözlerden yaş gelmemesi çok zor. Genel anestezi olduğundan klasikleşmiş Türk usulü 'hakkınızı helal edin' bakışları havalarda uçuyor. Ve aşağıya iniyoruz. Yemin ederim sanırsınız ki Grey's Anatomy dizisinin setindesiniz. O ne kalabalık bir ameliyathanedir Allahım. Her odanın önünde önlüklerini giymiş cerrahlar kesecekleri kurbanlarını bekliyor. Ben diyim 30 kişi siz deyin 50 kişi var neredeyse. Demek ki cuma sabahları hastanenin en yoğun günü. Bendenizi alıyorlar bekleme yerine. Çünkü Onkim ekibi gecikiyor dolayısıyla sezeryenede başlanamıyor. Siz siz olun şayet kordon bağı anlaşması yapacak olanlar varsa mutlaka verdikleri acil kiti yanlarına alsınlar. Şayet biz almış olsaydık gecikme yaşanmayacak ve sinirler gerilmeyecekti. Neyse, ameliyathane alındım. Doğum olduğu için sıcacık içi su dolu bir yatağa yatırıyorlar. O an yaşadığım tek sıkıntı o göbekle yatağa bacaklarımı dümdüz uzatmak oldu. Doğum fotoğrafçımız sevgili Çiseren'i kapının önünde görmek heyecanımı biraz olsun dindirdi. Doktorum Erhan Cankat her zamanki muzip tavırlarıyla odaya girdi ve film orada koptu.
Gözlerimi açtım. Hafif bir ağrı. Merak ve endişe. Acaba herşey yolundamı. Yukarı odama çıkardıklarında kulağımda hala kim olduğunu bilmediğim bir ses : ' Çoookk güzel ve çok aç !' O an bozuk plak gibi 'bebeğim aç hemen doyurayım' moduna geçtim bile :) Genel anestezi feci bişi arkadaşlar. Beynim birçok şeyi hatırlamak için ne kadar uğraşırsa uğraşsın nafile. En acısı yavrumla ilk tanışma anımızı hatırlamıyor olmam. Resimlerde görmek yetmiyor ne yazık ki. İllaki hatırlayacam ama şu ana kadar bu konuda başarısızım. Bunun yanısıra o kadar çok hatırlamadığım şeyler varki hayretler içerisindeyim. Mesela çok yakın bir dostumuz eşiyle ziyaret etmiş ve kocamın dediğine göre uzun uzun sohbet etmişim. Şu an bir saniyesini bile hatırlamıyorum. Sevgili Iconjane hastaneden aradı. Ancak günler sonra konuşmalarımızı hatırladım. Bunun gibi bir sürü sinir bozucu kopukluklar var.
Gelelim işin 'acı varmı acı' kısmına. Tüm hamiş arkadaşlarıma gönül rahatlığıyla söyliyebilirim. Sezeryenden sakın korkmayın ! Evet bir ameliyattır, kesiliyorsunuz ama inanın sonrasında hiçbir acı duymuyorsunuz. Ben aynı günün akşamı ayağa kalktım. Cümle alem beklenen gazımda hemen çıkıverdi. Kısacası normal hayata hemen dönüverdim. Üstelik kesik bikini bölgesinde olduğu için hiçde rahatsız edici değil. Ve artık kesimi o kadar estetik yapıyorlarki gözle görülmesi bile zor. Düşünün ki pansuman bile yapılmadı. O yüzden içiniz rahat olsun. Gönül normal doğum isterdi ama olmayacaksada medeniyetten yararlanmanın hiçbir sakıncası yok :)
Cumadan pazartesiye kadar hastanede kaldık. Geceleri isterseniz bebeğinizle kalabiliyorsunuz. Bazı hastanelerin bu konuda sıkı kuralları oluyormuş ama Amerikan hastanesi gayet iyi. Bebekle aile arasındaki ilişkiyi geciktirmeden yaşatmak istemeleri gayet hoş.
Ve artık evimizdeyiz. Eşimle doğum öncesi bebeğimize kendimizin bakacağı konusunda anlaşmıştık. Öyle aile fertleri ya da akrabalardan dostlardan yardım almayacaktık. Alt tarafı bebek yahu ? Neresi zor olabilir ki ? Eğer sizde böyle düşünenelerdenseniz tescilli salaklardansınız!! Gecenin sonunda eşim 20 dakika uyku bendeniz ise hatırlamadığım 1 saat uykuyla 20 raundluk maçtan çıkmış gibiydik. Gündüz vakit kaybetmeden profesyonel yardım için şirketlere başvurduk ve en sonunda bir yeni doğan hemşiresi ile anlaştık. Sadece geceleri gelerek en azından sütüm için gerekli uykuyu almama yardımcı oluyor. Bu sistem en azından 40 günlük olana kadar devam edecek. Bu zaman zarfında hem gerekli güveni kazanıyorum hemde tecrübe ediniyorum.
Gelelim kızıma. Minik Ayça'm evimize güneş gibi doğdu. Evin kokusu, havası herşeyi değişiverdi. Artık bebek kakası kokusu olağan parfümlerimizden. Kapı ve telefon zilleri en rahatsız eden sesler. Bir süre duyacağınız en güzel ses mama sonrası bebeğinizin çıkaracağı pırt sesi. Cep telefonlarının yerine bebek telsizleri aldı. Fırsat bulursanız duşunuzu alıp en fazla 2 saat uyuyabilirsiniz. Yemek yemeği unutabilirsiniz. Artık steril makineleri ve ek gıdalar konusunda bir prosunuz.
Zahmeti ne olursa olsun bu cimcimeler öyle bir güce sahiplerki bir bakışlarıyla size dünyayı sırtlayacak güç verebilir, bir ağlayışlarıyla dağı bile devirebilirler.
Bu yazım tüm hamiş ve hamiş adaylarına adanmıştır..Allah yardımcın(m)ız olsun :))
Bu süre zarfında güzel temennilerde bulunan tüm dostlarımada ayrıca teşekkürler.
PS : Süt verenler için minik bir tüyo. Bende işe yaradı belki sizdede yarar. Poşet Rezene çayından günde en az 10 adet için. Özellikle süt verdikten sonra sıcak sıcak içmeniz çok işe yarayacaktır. Ayrıca Nurse Harvey's bitkisel şuruptan her öğün sonrası 2 yemek kaşığı içmenizde işe yarayacaktır.
:) Sonunda sizden haber alabilmek güzel:) Evinize mutlu haberlerle döndüğünüz için çok sevindim. Allah yavrunuzu hayırlısı ile anneli babalı büyütmenizi nasip etsin, birde size kolaylıklar versin ;) Tekrardan kutlarım.
YanıtlaSilOyle guzel anlatmissin ki herseyi yasadim sanki:) Aycamizin omru uzun sansi bol olsun.Kolaylikla,saglikla buyusun.Sinem
YanıtlaSilwow inanılmaz bi durum ya okurken yaşadım sanki alah kızına uzun ve mutlu sağlıklı bir ömür versin.en kısa zamanda fotoğrafları koymanı bekliyorum ve minik kızını öpüyorum...
YanıtlaSilçok şükür döndünüz hergün bloğunuza bakıyodum sizden haber varmı diye ne güzel iyi haberlerle döndünüz çok sevindim:)
YanıtlaSilMutlu haberlerini gerçekten sabırsızlıkla bekliyorduk..Tekrar tekrar tebrikler..Küçük kızınla keyif yaparken burayı da fazla ihmal etme ama :)Melekler hep sizinle olsun:)
YanıtlaSilBir solukta zevkle okudum. Aramıza hoşgeldin. Ben bu yollardan geçeli 7 yıl oldu. Hala dün gibi. Sezeryan için söylediklerine de harfiyen katılıyorum. Hiç sorun yaşamadım. Hatta ameliyat olmaktan korkmuyorum artık. Çok zevkliydi benim için. Zihnimde kopukluklar oluyor insanın. Aaa o da mı gelmişti falan dedim bende ama o kadar olsun. Ayça'ya ve sana sevgilerimi yolluyorum. İyi ki anne oldun, çok şanslısın..
YanıtlaSilHAYIRLI UĞURLU OLSUN BEBEĞİNİZ.EVİNİZ MİS GİBİ BEBEK KOKUYORDUR ŞİMDİ:)) AYNI YOLLARI 18 AY ÖNCE BENDE AŞTIĞIM İÇİN ÇOK TANIDIK GELİYOR ANLATTIKLARIN.40 GÜN SONUNDA NORMAL YAŞANTINA DÖNERSİN HİÇ MERAK ETME BEBEĞİNE VE SANA MUTLULUKLAR.EDA
YanıtlaSilfıstık anne sen döndün müü? her gün baktım baktım, 2 gündür accık hastaydım! hoşgeldin yenideeen, prenses de hoş gelmiş:)
YanıtlaSilyazı da ellerine sağlık, çok akıcı çok bilgilendirici, sıra bana geldiğinde açıp açıp okuyacağım yeniden bu yazıları, o yüzden pelincim sen bize lazimsin, durmak yok:) yola devam!
canım ya güzel haberlere çoook sevindim :D Mis kokulu kızın Ayça'yı benim için de öp <3
YanıtlaSilçok çok mutlu oldum :)) çok şükür doğmuş bile! minik bebişle uzun ve güzel bir hayata inşallah :)
YanıtlaSiltüyolari kafaya yazdim, hamile kalirsam dahasini da isterim özel müracatla :D
cnm cok tebrik ederim, umarim hersey her zaman istedigin gibi gelisir, kalemine saglik cok guzel yazmissin. sana gecenlerde mail attim hatir sormak icin bilmiyorum aldin mi?
YanıtlaSilcidden gözlerim doldu, çok güzel bir deneyim. hep sağlıklı ve mutlu kalın 3ünüz de!
YanıtlaSilayrıca KOCAMAN YAZICİİM: MAAŞALLAH!
Ahh hoşgeldiniz.Hayırlı uğurlu olsun ilk başta.Bir çırpıda okudum tüm yazıları.
YanıtlaSilGözüm korktu sanki biraz :=)
en sonunda merhaba...çok sevindim yazabilme fırsatı bulduğunuza...tabii resimde bekliyorum ama biliyorum 40 günlük olmadan göstermemeniz gerektiğini...
YanıtlaSilİnşallah herşey daha da güzel olur...kolaylıklar dilerim...sonsuza dek güzellikler dilerim
tüylerim diken diken oldu ne kadar güzel anlatmışsın canım ya.. hemen anne olmak istedim..
YanıtlaSilcok sevindim, ayca'ya omur boyu saglik ve mutluluk dilerim ;))
YanıtlaSilMinik Ayça hoşgelmiş, anneside ne güzel anlatmış haber alamadığımız dönemi :)) Kolaylıklar diliyorum
YanıtlaSiltebrikler, mutluluklar..
YanıtlaSilAllah sağlıklı bir ömür nasip etsin..
bende bir anne adayı olarak tüm tecrübeleri yazıyorum bir kenara, sormak istediğim yeni doğan hemşiresini nereden buldunuz? en azından referans alırım belki sizden
Minik Ayça'ya hoşgeldin diyorum. Aynı şeyleri 1,5 ay sonra ben de yaşayacağım(süpriz yapıp erken gelmezse) umarım 40 gün sonunda biraz daha rahata erersin :)
YanıtlaSilgözünüz aydın! minik ayçaya bir ömür boyu sağlıklı,huzurlu ve mutlu günler diliyorum.. Sizin ve eşinizin de minik kızınızın keyfini çıkarıp,onun tüm güzel günlerine şahit olmanızı..
YanıtlaSilTebrik ederim canim.Her gun usanmadan baktim ne zmn geldin, geleceksin die, cok sukur. Darisi hepimizin basin aartik :))
YanıtlaSilhepinize seda sayan usulü kokulu öpücükler :)
YanıtlaSilben biraz geç kaldım ama suç sende. nasılsa yazmıyor diye bakmamışım hiç hafta başından beri. gözünüz aydın. allah isteyen herkese yaşatır umarım bu duyguyu. minik prensesiniz sağlıklı mutlu huzurlu istediği gibi uzuuun bir ömür sürsün inşallah sizinle birlikte.
YanıtlaSilNAZİK
Canımcım senin annelik ve doğum serüvenini emin ol pek çok kişi dualarla ve baya derin bir heyecanla bekledi.. Tatlı kızınız hayırlı olsun. Yazdığın bilgiler o kadar açık ve anlaşılır ki teşekkür ederim. Örneğin sadece geceleri gelen profesyonel bir yadımcının varlığından haberdar değildim. Onun dışında doğum süresince aldığın kiloların ne kadarlık bölümünü verdin. Çünkü emzirmenin neredeyse doğumdan sonra kalan tüm kiloların verilmesine yardımcı olduğunu duydum.
YanıtlaSilsevgiler