VOGUE'dan Şahane Bir Yazı

 



Aralık ayı Vogue'unda her yeni anne olanın kendinden bir parça bulacağı şahane bir yazı. Evrim Sümer nasılda güzel kaleme almış anne olmayı ve sonrasında yaşanılan değişiklikleri. Gülümsemenin garanti olduğu günümüzün şehirli annesinden tanıdık, bilindik bir portre. 'aaaa..tıpkı ben !' dediğinizi duyar gibiyim :)

Yorumlar

  1. Fazlasıyla populist ve çok ben merkezli bir şahsiyetin yazdığı bir yazı gibi geldi bana. Nedir size şahane bir yazı olduğunu düşündürten sahi? Ben tüm bu süreci çok daha iyi kotaran anneler var olduğundan eminim.

    YanıtlaSil
  2. o zaman bende böyle dediğin gibi bir anneymişim. :) benim yaşadıklarıma çok benzer olduğu için yakın hissettimde ondan. kimse mükemmel değilki.

    YanıtlaSil
  3. yatılı bir dadısı olmayan bir annemi ben merkezci??? ayrıca kendisine kıymet vermeyen kime kıymet verir de kimden kıymet görürür.(uçaktaki anonslar boşa değil ???? )
    ilk 8 ayı herkesin bir ucundan yakalayacağı şekilde anlatmış,mükemmel.....Ayrıca babalar ile ilgili kısmına bayıldım.Gittiğimiz danışmanımız bize babaların 2 yılda baba olduklarını kavrayabildiğini söylemişti(Yankı Yazgan "düşe kalka büyümek"kitabında da bahsediyor) ... tuturella'ya sonuna kadar katılıyorum,sonra onların büyüttükleri erkekler etrafta üzmedik kadın bırakmıyorlar...

    YanıtlaSil
  4. özsaygı sahibi olmak, kendine kıymet vermek sadece benmerkezcilerin özelliği olabilirmiş gibi yanlış bir anlayış var sanırım, bunlar çok farklı kavramlar oysa ki.

    YanıtlaSil
  5. Yatılı bakıcısı olan ya da olmayan anneler ben merkezcidir diye bir şey söylemedim ki. Bebek ilk doğduğunda annenin büyük bir ilgi kaybına uğradığı kesin ama her anne bunu tweetleyerek atlatmaya gerek duymaz. Daha ben merkezci yapıya sahip olanlar ya da depresif kişiliğe yatkın olanlar normalde yapmadığı tarzda bir şeyle kendini rahatlatma ihtiyacı duyarlar denilir. Bunu herhangi bir danışmana sorun benzer şeyler duyabilirsiniz. Ama şunu da eklemeliyim, bir insanın ben merkezci olması onu kötü anne yapmaz. Bunlar çok farklı şeyler. Yalnız yorum yapan arkadaşlar hiç farkında değiller belki ama çok ezberci yaklaşmışlar, genelleme yapmışlar çekinmeden. İnsan davranışları söz konusu olduğunda genellemeler çoğunlukla hatalı çıkar, hatırlatmak isterim. Yine ilk savıma dönecek olursam o ilk 8 ay ne bebeği ne de anneyi ne de çevresini öyle fazla yormadan geçirilebilir diye düşünüyorum halen.

    YanıtlaSil
  6. inanilmaz! okudugum yorumlara bir Türk kadini olarak inanamiyorum.. yine kadin suclu öyle mi?
    yahu bu yazidan benim tek anladigim, mirgün cabas gibi modern bir erkegin dahi, esine yardim etmek, esitlik vs. gibi düsüncelerden uzak olmasi...
    bence herseye yetisen, kariyer ve bebek yapan ve bunlari mükemmel ve "ben merkezci" olmadan yapan mükemmel anneler olmaya calismadan önce, lütfen erkelerimizi ve ogullarimizi biraz egitelim..
    niye herseyi kadinlar ve bir de MÜKEMMEL bir sekilde yapmak zorunda allahaskina?

    YanıtlaSil
  7. kısa cümlelerle çok şey anlatmak isteyince özden uzaklaşıp genelleşiveriyor sanırım....her anne özel her anne güzel...Anneliğin ilk zamanları kişiliklerden değil belki ama şaşkınlık ,ya da hormanlar vb..yapmadığımız,hayattta yapmam dediğimiz şeyleri bile yaptırabiliyor demekki...Bence modaya devam :)))

    YanıtlaSil
  8. ben bu yazıyı sevdim. samimi. mükemmel olamadığımızın acı bir kanıtı. erkeklerin, kim olurlarsa olsun daha benmerkezci olduklarının kanıtı. pelin haklı bence, aynı ben dedirtiyor yazı.

    YanıtlaSil
  9. Şimdi eve gidip eşimden özür dileyeceğim. Melek gibi bir adammış benim eşim. Ben asla herhangi bir restoranda kızıma yemek yedirmiş değilim. Restoranda mama sandalyesi her zaman babamızın yanında durur. Ben bebeğe yemek yedireceğim, babası da gazete okuyacak, hem de restoranda, umuma açık bir yerde? Ben de olsam sinirlenirdim. Madem meme veremiyor, bari 2 lokma yedirebilsin. Ben acilen fıtık ameliyatına girmiştim, gözüm arkada kalmamıştı. Babasına emanet vedemeyeceksem ben bebeğimi, kime güveneceğiM?

    YanıtlaSil
  10. ÇokBilmiş aynı şeyi bende dedim kendi kendime. kocam ilk zamanlarda çok ilgili olamıyordu. alt değiştirme yemek yedirme gibi. ama ne zaman 1 yaşını geçti artık neredeyse o bakıyor diyebilirim.

    YanıtlaSil
  11. bu yazı birden ne kadar hüzünlü geldi bana.
    kimse için kötü bir gelecek dilemeyi inancım gereği kendime yedirmem ama bu kadının ahları çıkar, misliyle çıkar nispet yapar gibi sergilenen mutluluk pozlarına. ben olsam korkarım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben bu yaziyi ilk defa simdi okudum ve gercekten tam sizin soylediginiz gibi hissettim...

      Sil

Yorum Gönder

Herhangi bir hakaret ve küfür içeren hiçbir yorum yayınlanmayacaktır.

Düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi benimle paylaşmanızdan mutluluk duyarım.